Obserwacja śluzu w cyklu

Obserwacja śluzu w cyklu miesiączkowym może być stosowana do ustalania poszczególnych faz płodności u kobiety. Śluz bardzo rozciągliwy jest oznaką płodności w okresie jajeczkowania. Naturalnie wspomaga poczęcie poprzez stworzenie dogodnego środowiska dla przeżycia plemników. Ułatwia on również wędrówkę plemników w pochwie, szyjce macicy i jajowodach. Badanie wydzieliny szyjkowej może nastręczać sporo problemów osobom, które są jeszcze niedoświadczone w metodach NPR. Podpowiadamy, jak  obserwować śluz i jak rozróżnić jego poszczególne rodzaje.

Śluz szyjkowy – jak wygląda?

Szyjka macicy pod wpływem wzrastającego poziomu estrogenów wydziela śluz, który po pewnym czasie wydostaje się przez pochwę na zewnątrz. Ilość wydzieliny u każdej kobiety może być różna, jednak na pewno każda z nich jest w stanie rozpoznać u siebie objawy śluzu płodnego. Jest on tak charakterystyczny, że trudno go przegapić. Bez pośrednio po zakończeniu miesiączki ilość wydzieliny jest dość mała, potem zaczyna się zwiększać wraz ze zbliżającym się jajeczkowaniem. Po owulacji zaczyna się zmniejszać, a potem całkowicie zanika, informując kobietę o dniach bezpłodnych. 

Rodzaje śluzu

W trakcie cyklu następuje zmiana rozciągliwości i jakości śluzu. Zazwyczaj po zakończeniu miesiączki następuje kilka dni suchych. Może też się tak zdarzyć, że od razu pojawia się śluz mniej płodny. Będzie on lepki, nieprzezroczysty, o lekko białym zabarwieniu. Nie da się go rozciągnąć pomiędzy palcami. Taka wydzielina jest oznaką rozpoczęcia się II fazy zwaną płodną, gdyż również stwarza środowisko do życia plemników. Wraz ze wzrostem estrogenów, bliżej owulacji wydzielina staje się bardziej przejrzysta, galaretowata i rozciągliwa. Może przypominać swoim wyglądem surowe białko jajka kurzego. To śluz płodny, który najbardziej sprzyja poczęciu dziecka. Daje wrażenie śliskości na wargach sromowych.

 

Obserwacja wydzieliny jest istotna z punktu ustalenia dnia szczytu. Dniem szczytu będzie ostatni dzień występowania śluzu bardziej płodnego. Ten dzień zazwyczaj nie pokrywa się z dniem, w którym go jest bardzo dużo. Szczyt może nastąpić nawet jeden czy dwa dni po obfitej wydzielinie. Odczucia mokrości u wejścia pochwy należy również interpretować jako okres płodny. Śluz może się po prostu bardzo upłynnić. Ten dzień zalicza się do dnia płodnego.

Po jajeczkowaniu wydzielina zaczyna się zmieniać i traci cechy bardziej płodnej wydzieliny. Pojawienie się mniej płodnego śluzu (lepki, biały, nierozciągliwy) świadczy o rozpoczęciu się III fazy bezpłodności. Czasami po jajeczkowaniu może się tak zdarzyć, że nastąpi poowulacyjny wzrost estrogenów i po dniach suchych pojawią się upławy przypominające te płodne. Dlatego kontrola śluzu nie zawsze jest wystarczająca do skutecznego określenia dni płodnych i niepłodnych u kobiety. Tę metodę stosuje się jako uzupełnienie metody objawowo-termicznej. W takim przypadku konieczna jest weryfikacja wykresu temperatury i dni suchych, dla upewnienia się o rozpoczęciu III fazy bezpłodnej. Po owulacji wydzielina zawsze zmienia wygląd na tą mniej płodną, by z czasem całkiem zaniknąć. 

 

Wiele kobiet zastanawia się, jaki śluz przed okresem a jaki po zapłodnieniu możemy zaobserwować. Niestety po wyglądzie śluzu nie jesteśmy w stanie określić, czy doszło do zapłodnienia czy też nie. Nawet jak kobieta zaszła w ciążę śluz będzie taki sam jak przed zwykłym okresem, czyli typu mniej płodnego (lepki, biały, nierozciągliwy) lub zwyczajnie go nie będzie. Możemy posiłkować się jedynie temperaturą. W przypadku ciąży będzie się ona otrzymywać stale na wysokim poziomie, a  przed okresem gwałtownie spadanie i nastąpi miesiączka.

Jak obserwować śluz w cyklu miesiączkowym?

Obserwacja śluzu może przebiegać na dwa sposoby – jako obserwacja zewnętrza oraz wewnętrzna. Podczas kontroli zewnętrznej wydzielina wykrywana jest na sromie, u wejścia pochwy. Obserwacja wewnętrzna bada go wewnątrz pochwy przy szyjce macicy, tam gdzie jest produkowany.

Obserwacja zewnętrzna

Śluz możemy ocenić na podstawie wrażeń – doznania – mokro/sucho czy też wzrokowo. Badanie prowadzimy przed oddaniem moczu. Po otarciu sromu białym papierem toaletowym oceniamy jakość śluzu. Koncentrujemy się również na doznaniach. Czy podczas podcierania czuliśmy śliskość, naoliwienie? Czy wręcz przeciwnie suchość i tarcie? Niektóre źródła podają, by badać się po oddaniu moczu. Nie zawsze się to jednak sprawdza, zwłaszcza gdy nie ma się jeszcze doświadczenia. Pozostałość moczu można źle zinterpretować jako odczucie śliskości. Po oddaniu stolca taka obserwacja jest łatwiejsza. W przypadku, gdy jednak stwierdzimy obecność śluzu na papierze, badamy go dotykiem. Rozciągamy, określamy jego kolor oraz konsystencję.

Obserwacja wewnętrzna

Obserwując śluz we wnętrzu mamy większa pewność, że właściwie go zinterpretujemy. Możliwe jest jego wykrycie na dzień czy dwa przed pojawieniem się go na zewnątrz na sromie. Przed badaniem dokładnie myje się ręce mydłem i wodą. Kobieta wkłada dwa palce do pochwy (wskazujący i środkowy) i dotyka nimi szyjki macicy. Po wyjęciu palców sprawdza się obecność i jakość śluzu. Należy pamiętać, że w pochwie zawsze jest wilgotno i nie należy mylić tego z odczuciem wilgotności podczas dni płodnych. Wiele kobiet ma duże opory przed tego typu czynnościami. Polecamy więc kontrolę zewnętrzną, która jest mniej inwazyjna i stresująca.

Kiedy i jak często obserwować śluz?

Zarówno do obserwacji zewnętrznej, jak i wewnętrznej przystępujemy zaraz po zakończeniu plamienia miesiączkowego. Obecność wydzieliny będą widoczna w czasie fazy I niepłodności przedowulacyjnej oraz II fazie płodnej. Kiedy stosujemy metodę objawowo-termiczną w fazie trzecie po owulacyjnej nie sprawdza się już jakości i rodzaju śluzu. Badanie zewnętrzne może być prowadzone w trakcie każdej wizyty w łazience. W przypadku obserwacji wewnętrznej czynności określające wykonujemy raz, ewentualnie dwa razy dziennie np. rano i wieczorem. Śluz musi mieć czas, aby się zgromadzić na szyjce.